KARPUZ

Karpuz - ( Harbuz / Citrullus vulgaris / Watermelon / Pasteque / Wassermelone ) 

Pulpası sulu ve lezzetli olan ve memleketimizde meyve olarak çok yetiştirilen, alaca yeşil, sert kabuklu büyük meyveler veren, bir yıllık otsu bir bitkidir. Daha çok Akdeniz bölgesi ülkelerinde yetişen bir bitkidir. AnaVatanı Afrika’dir. Eski Mısırlilar zamaninda karpuzun yetiştirildiği tesbit edilmistir. Karpuz, mutedil iklimlerden hoşlanır, kumlu-killi, derin ve serin toprakları sever. Olgun karpuzlar tin-tin eder, kurumuş sapı kolayca kopar, agirlikça hafiftir. Karpuzlar renk, şekil ve yetiştigi yere göre isim alırlar:

1. Yeni dünyâ karpuzu: Marmara bölgesinde çok ekilir. Açık yeşil renkte ince kabuklu, koyu kırmızı, gevrek, tatli ve etlidir. Çekirdekleri beyaz ve küçüktür.

2. Alacalı karpuz: Açık yeşil kabuk üzerinde muntazam koyu lekeler vardır. Kabugu gevrektir. Eti pembe kırmızı, çekirdekleri siyahtir.

3. Kara karpuz: Kalın, koyu yeşil kabuklu, çok şekerli ve lezzetli, etinin orta kısmı buzlu gibi görüldügünden karabuz karpuzu da denir. Çekirdekleri küçük ve kırmızı renklidir. Siyah olanlari da vardır.

4. Gülle karpuzu: Geç yetişen, kislik bir çeşittir. Koyu yeşil renkte ve gülle şeklindedir.

5. Vaşington karpuzu: Erken yetişen tatli, kabugu ince bir karpuz çesidi.

6. Diyarbakır karpuzu: Alaca yeşil, çok kalın kabuklu, yuvarlak ve söbü biçiminde, ortalama 20-30 kg gelebilen iriliktedir. 50-60 kg gelenleri de vardır. Fazla şekerli sayilmaz, eti de posalidir.

Türkiye’de yetiştiği yerler: Hemen hemen her yerde.

Kullanıldığı yerler: Tatli, sulu, sifali, ferahlatici bir meyve olan karpuz, vücuttaki toksinleri temizler ve böbrekteki kumlari eriterek sihhat ve zindelik kazandırır. Karpuzun keleklerinden turşu yapılır. Ayrıca kemik gelisimine de yardımcı olur.